Λίγα λόγια για εμένα

Όταν ήμουν μικρή μου άρεσαν τρία πράγματα: η μουσική, η τεχνολογία, και οι ιστορίες. Μπορούσα να ακούω με τις ώρες τα αγαπημένα μου τραγούδια σε δίσκους, κασέτες, CD, αλλά και τις διάφορες ιστορίες που μου έλεγε ο παππούς μου για τις εμπειρίες του στον πόλεμο καθώς και στη προ/μετα-πολεμική περίοδο στην Πάτρα – ιστορίες τις οποίες ηχογραφούσα. Το πάθος μου για τη μουσική το εξερεύνησα δημιουργώντας και παίζοντας μουσική σε συγκροτήματα καθώς και σπουδάζοντας την επιστήμη της μουσικής (μουσικολογία) στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εκεί συνδύασα την αγάπη μου για την τεχνολογία, μαθαίνοντας περισσότερα για την ηλεκτρονική μουσική. Επιπλέον, ανακάλυψα την ανθρωπολογία, την επιστήμη που προσπαθεί να κατανοήσει τους διάφορους πολιτισμούς – ορισμένες φορές ακούγοντας, καταγράφοντας και ερμηνεύοντας τις ιστορίες των ανθρώπων που συμμετέχουν σε μια κουλτούρα. Σε μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο στα University College London και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, συνδύασα τα τρία ενδιαφέροντά μου και ασχολήθηκα με την διεπιστημονική κοινωνική σπουδή της ηλεκτρονικής μουσικής της chipscene, μιας παγκόσμιας κοινότητας μουσικών που συνθέτει chiptunes χρησιμοποιώντας υπολογιστές και κονσόλες παιχνιδιών των δεκαετιών του 1980 και 1990. Για δύο χρόνια στη δεκαετία του 2010, ταξίδεψα σε επτά χώρες της Ευρώπης συλλέγοντας προσωπικές ιστορίες μουσικών για να κατανοήσω την έννοια της κουλτούρας των chiptunes – γιατί να επιλέξει κάποιος να δημιουργήσει μουσική με ‘απαρχαιωμένη’ τεχνολογία στον 21ο αιώνα; Εκτός από ερευνήτρια εργάζομαι και ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Αγγλία. Πέραν της διδασκαλίας, ασχολούμαι με την συμβουλευτική και την ακαδημαϊκή υποστήριξη των σπουδαστών. Είμαι υπέρμαχος της ισότητας, ποικιλομορφίας και συμπεριληπτικής εκπαίδευσης προωθώντας την ανάπτυξη δομών που παρέχουν ίσες μαθησιακές ευκαιρίες.